Page 119 - Nevzat Bingöl - Suriye'nin Kimliksizleri: Kürtler

Mektum Farıs’a göre “Kamışlı olayları sıkıntıların patla-
masıydı”

İsmi Farıs Nezir, 43 yaşında. Evli ve dokuz çocuk babası.
Amude’li mektum. Kamışlı’da küçük bir dükkân işletiyor.
Dükkân kendi adına değil. Mektumların mülk edinmeleri yasak
olduğu için dükkân Suriye vatandaşı olan bir kayınbiraderi adına
kayıtlı. Küçük mutluluklardan büyük ders çıkartıp haz duyan
Farıs, kendi hayatını mutlu olarak görenlerden. Onun mutluluğu,
kendisi gibi mektum olan dokuz çocuğunun geleceğini
düşününce yerini umutsuzluğa bırakıyor:
“Amude’liyim. Babam, dedem Amude’de doğup Amude’de
ölmüşler. Dokuz çocuğum var, altısı erkek, üçü kız. Çocuk-
larımdan dördü evli, beşi yanımda kalıyor. Eşim mektum bir
ailenin kızıydı. Biz de mektumduk, dolayısıyla mektumluk mi-
rasımızı çocuklarımıza bıraktık. Hiçbir güvencemiz yok, küçük
bir bakkal dükkânım ve iki odalı bir evimiz var. Ekonomik olarak
bana yetiyor ama kimliksiz oluşumuz bize insan değilmişiz gibi
davranmalarına neden oluyor. Halk, bu mektumdur, bu vatan-
daştır ya da ecnebidir diye herhangi bir ayrım yapmıyor, aksine
yardımcı oluyor, bize daha bir sıcak davranıyorlar. Haklarımızın
olmadığını bildikleri için devlet karşısında bize yardımcı oluyor-
lar. Bizim malımız onlara sanki kutsalmış gibi davranıyorlar.
Şimdiye kadar hiçbir mektumun, malını üzerine yaptırdığı bir
Kürt tarafından aldatıldığını duymadım. Kimliğimiz olmadığı
için hastaneye gidemiyoruz, çocuklarımızı okula gönderemiyoruz
çünkü diploma vermiyorlar. Dükkânımla ilgili bir sorun
olduğunda kayınbiraderim gidiyor. Ehliyet alamıyoruz, kısacası
resmi hiçbir iş göremiyoruz çünkü hükümete göre biz yokuz.
Kimliklerimizin ve haklarımızın tanınmasını istiyoruz. Komşu-
larımızla aramızda herhangi bir sorun yok. Kürt olsun Arap olsun
ya da Hıristiyan ama burada bir polisle, askerle karşılaşmamak
için dua ediyorum. Çocuklarım ve onların çocukları da Mektum
olarak hayatlarını sürdürecekler, tabi buna hayat denirse. Bun-

119